نرگس

سيد الشهداء، قرآن را كتابى گرانقدر مى‏داند كه داراى چهار خصوصيات مهم است و در روايتى كه از ايشان نقل شده است مى‏فرمايد:
كتاب اللّه عزّ و جل على أربعة أشياء، على العبارة و الاشارة و اللطائف و الحقائق.
فالعبارة للعوام و الاشارة للخواص و اللطائف للأولياء و الحقائق للانبياء .
كتاب خداوند متعال، داراى چهار بخش است: عبارات، اشارات، لطائف و حقائق. عبارات آن براى همه و عموم مى‏باشد. اشارات آن براى خواص، سودمند است و لطائف آن براى اولياء اللّه است و حقائق آن مختص به انبياء است.
از نظر امام حسين، كه خود از معصومين و در رديف انبياء است، قرآن، تنها كتابى است كه خارق‏العاده و بى‏مانند است، هم ظاهر و الفاظ آن و هم متن و حقائق آن؛ ظاهر و عبارات آن براى همه جاذبه دارد و مورد توجه مى‏باشد و لكن از آن بالاتر، اشارات قرآنى است كه باز ناشى از الفاظ و متن آن است و آن براى علماء خواص و ژرف‏نگران هست و از آن برتر، لطائف قرآن است كه اولياء اللّه از آن سود مى‏جويند و مرحله بالاتر، حقائق آن مى‏باشد كه براى انبياء يعنى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلم و ديگر معصومين قابل دريافت است.
در روايت مذكور، امام حسين عليه السّلام با جملات كوتاه، اعجاز و عظمت قرآن را چه در قالب الفاظ و چه در قالب باطن آن را بيان مى‏نمايند، كه هركس به‏اندازه توان و ظرفيت خويش، مى‏تواند از قرآن بهره برد و قرآن كتاب الهى و برجسته و برگزيده و بى‏مثال است.

منبع:
کتاب اعجاز قرآن در نظر اهل بيت عصمت عليهم ‏السلام و بيست نفر از علماى بزرگ اسلام،